रुखान दिल्ली प्रेरणा

Email To Friend

• You can send this article as a link to anyone you feel would be keen to read it. Just fill the form below to send it now.
• Your Email: *
• Your Name: *
• Recipient Name: *
• Recipient Email: *
• Subject: *
• Message: I found a very interesting article on GoaNews.com and thought you will definitely like to read it.
• * mandatory fields

बलकांवांर बसून अेकटक हांव

घरा मुखावेल्या रुखाक पळयत रावलें

कितलो सोबीत!

पसरिल्यो खांद्यो, ताळे

सोबाय आनिकय वाडयताले

माथ्यार पानांचो व्हडलो मुकूट घाल्लो

मुकटार थिकां सोबची तसो फळेल्लो

आंगार सुकणीं मन सोडून खेळटालीं

वारो ताका मोगान धोलयतालो

पानांचो सळ सळ आवाज मन भुलयतालो

पोंदा भुरग्यांनी खेळ मांडिल्लो

वाटे वाटसुरे आलाशिऱ्याक रावताले

मदींच कोणे ताची अेक खांदी तोडली

तरीय तो धोलत रावलो

भुरगीं फळां फातरायतालीं

दुखलें आस्तलेंच

पूण दाखयलें ना

सदांच दूसऱ्यांक पावपी

कितलो सोशीक!

मन भुलोवपी देखाव!

पळयतच उरलें!

आरे आरे आरे!

खंयच्यान आयलें हें सुणे!

पळय पळय पळय़,

काडलो अेक पांय वयर,

मुळारच मुतलें!

सोबीत देखाव्याक त्या

दाग लागल्यावरी दिसलें

मन अस्वस्थ जाले

इतलो तोखेवपासारको रूख

येतले वतले सुणें

मुळार मुतले तरी

इतले सादेपणान घेता?

ओगी कित्याक?

कित्याक इतले सोंपे करता ?

ताचे ताका कांयच दिसना काय?

दिसनाय जावये...

म्हजे मन विचारांत घुसपले...

आज ह्या रुखाकडल्यान हांव खूब शिकले

कोणय तुजेकडेन कसोय वागूं

आपणे हांसते तोंडान रावचें

आगळीच प्रेरणा घेवन हांव उठले