कुसकी आबोली
"इतलेंच न्हय गो आबोल्या, आमी दोगूय फुलाफुलांची इश्टागत घडयतात. एका फुलांतले पराग दुसऱ्या फुलांकडेन व्हरतात. म्हळ्यार मनश्यांचे भाशेंत सांगपाचें जाल्यार आमीं फुलांचीं लग्नां लायतात."
पोरसांतले आबोलेक कचकचून आबोलीं फुलिल्लीं. सगळीं फुलां हांसकुरीं, मस्करी करपी पोरां. वार्यावांगडा धोलतालीं. भोवर्यावांगडा किटकिट्टालीं. दिसान दीस तीं सुंदर सोबीत जायत वतालीं.
पूण एके खांदयेवेलें आबोलें मात सामकें कुसकें! ताका कोणाकडेन उलोवंक नाका, कांय हांसूक नाका. वारो घश्टल्यार तें ताचेर तिडकतालें. भोंवर्याक पळोवन तोंड वाकडें करतालें. हें कुसकें आबोलें सदांच झेमेल्लें दिसतालें.
आबोले रोपाक आपल्या कुसक्या भुरग्याचें वागणें आवडनासलें. ताका कशें समजावचें तेंच कळनासलें.
सगळीं भुरगीं बरीं फुलतालीं, फळटालीं. हें मात तशेंच उरतलें ही चिंता रोपाक सतायताली. एक दीस अचकीत कुसकें आबोलें सुकलें आनी सकयल झडून पडलें.
कुसक्या आबोल्याक आपूण खंय पावलां तेंच कळना जालें. इतले दीस एकलें आसल्यारय ओंवतणी भोंवतणी हेर भावंडांचो कलकल आसतालो. कोणय नदरेक पडटालो. आयज मात एकटेंच! बाबडें भिलें! आयज ताचे वाटेक वारोय ना आनी भोंवरोय ना. आवय मात बाबडी बागोवन बागोवन ताचेकडेन उलोवंक सोदताली. हेर भावंडां सदचेवरीं वार्यावांगडा खेळटालीं.
कुसके आबोलेक रडूंक आयलें. इतल्यान थंयच मातयेंत आशिल्ले काळे कुळकुळीत इल्लेशे बियेन म्हळें, ‘‘मावशे, कित्याक रडटा?’’
अणवळखी आवाज आयकून कुसकी आबोली कांचवेली. मागीर मात्सो धीर आयलो. पयलेच खेप उलोवपाखातीर ताणें तोंड उगडलें, ‘‘कोण गो तूं?’’
‘‘आंवंय, म्हाका वळखना? हांव ‘बीं’. हें तें रोप आसा पळय, ताची नात. तुजे भयणीची ‘धूव’. बियेन कुसके आबोलेक सांगलें.
‘‘म्हळ्यार?’’ आबोली घुस्पली.
‘‘म्हळ्यार हांव सांगतां’’ वार्यान सकयल येयत कुसके आबोलेक म्हळें.
‘‘सांग’’ कुसके आबोलेन पयलेच खेप वार्याकडे पळयत म्हळें.
‘‘जाणा मुगो, हांव आनी भोंवरो वोगीच भोंवनात ह्या फुलांतल्यान त्या फुलाचेर!’’ - वारो.
‘‘तें खबर आसा म्हाकां. तुमी म्होंवाक लागून येतात मरे?’’ - कुसकी आबोली.
‘‘इतलेंच न्हय गो आबोल्या, आमी दोगूय फुलाफुलांची इश्टागत घडयतात. एका फुलांतले पराग दुसर्या फुलांकडेन व्हरतात. म्हळ्यार मनश्यांचे भाशेंत सांगपाचें जाल्यार आमीं फुलांचीं लग्नां लायतात. हाका लागून तीं आनीक फुलतात आनी मागीर तांकां भुरगीं जातात. ताकाच आमी फळ नाजाल्यार बीं म्हण्टात.’’
‘‘म्हळ्यार हांव एकटेंच अशें गळून पडलां तर’’ - कुसकें आबोलें.
‘‘ना, ना, सगळीं फुलां बरीं फुलून जातकीर गळटात. पूण तांचे फाटल्यान तांचें कितें तरी उरता न्ही?’’
इतल्यान भोंवरो थंय पावलो. ‘‘कळ्ळें मगो आमचें म्हत्व? आतां राव थंय एकटेंच.’’ अशें म्हणून तो घुंव घुंव करीत गेलो आनी वारोय गेलो.
बियेन आपली तकली जमनीपोंदा रिगयली आनी कुसकी आबोली तशीच सुकून गेली...
सहज, सुंदर, सोपी भाषा पुण व्यापक आशयाची हि काणी भूरग्यांच्या कवळ्या मनाक भूलयल्याबगर रावची ना हें दुबाव विरयत सांगू येता.
Thank you everyone.
@ Nandanbab, I understand what you are saying. My primary education has been in Marathi and that's why when I started reading in konkani, like you I used to find it difficult to read in Konkani, my consistency in reading in Konkani helped me to overcome that difficulty. you should also try my formulae.
The story is nice i really liked it but problem is although i speak konkani at home i find difficult to read konkani. when it comes to reading i find marathi is far better and understandable. Dear Prashanti Madam can you write few articles in marathi too. Although it is quite surprising in Goa. People speak konkani , they learn English, they watch Hindi movies and they prefer marathi news paper. Goa ke log Ajib Hai
सुंदर कथा. तुजेकडल्भुयान भुरग्यांखातीर असल्यो खूब कथा जाय आमकां प्रशांती.
Appreciate the story and its moral. Beautifully written, short and simple to nderstand
An excellent story. Just shows us the importance of being nice to everyone and the importance of each one in this wide wide world!!
गोयांत कोंकणी आणि मराठीन बाल साहित्याच्येर बिलकुल काम जायना. तुमचा सारख्या लोकांनी हाचेर काम करप गरजेचे जावून आसा.
पुण जायते लोक, preach one thing and practice another. Such as, they will propagate Konkni and Marathi and send their kids to diococean convents to study in English medium!
Blogger's Profile
प्रशांती तळपणकार
प्रशांती तळपणकार साहित्यीक, स्तंभलेखक, नाट्यकर्मी, सिने कलाकार आनी कार्यकर्ता. पेशान महाविद्यालयांत अध्यापक. कविता आनी कथा वांगडांच खासा करून बालसाहित्याची निर्मणी. एकांकींचें बरप करून इनामांय जोडल्यांत. प्रौढ साहित्या खातीर राष्ट्रीय पुरस्कार फावो जाला. 'टुटूश' आनी 'मोतयांची माळ' हे बालकाणयांचे संग्रह प्रकाशीत. गोंयांत स्थलांतरीत जाल्ल्या कामगारांचेर केल्लें संशोधनपर 'Shadows in the Dark' हें पुस्तकय प्रकाशीत. नाटकां वांगडाच सिनेमांनी केल्ल्या अभिनया खातीर राज्य पावंड्यावेले पुरस्कार. सध्या म्हापशेंच्या बांदेकर कॉलेजींत अध्यापनाचें काम करता.
Hi Prashanti,
Very well written in simple and sober way..
Well appreciated :)
Keep writting...
Dev bare karu :)