हांव अण्णा.....? केन्ना?

अण्णान सांगलें, फकत ‘‘हांव अण्णा’’ म्हणून अण्णा सारकी तोपी घालून कोण अण्णा जावंक शकनात. ते खातीर शुद्ध विचार, शुद्ध आचार, निस्वार्थी भावना, त्याग आनी अपमान सहन करपाची शक्त आमचे मदीं आपणावंक जाय. आयज आमी अण्णा आमचें दैवत मानतात. त्या दैवतान सांगिल्ली पंचसुत्री तत्वां आमच्यांनी पाळूंक जातलीं?

---

अण्णा हजारेंच्या नेतृत्वा खाला जनलोकपाल विधेयका खातीर देशव्यापी आंदोलन जालें आनी भारत देशांतली जनता सळसळट्या रगताची आसा हें जगाक कळ्ळें. अशें म्हणटात जुवान लोकां मदींच खंय सळसळटें रगत आसता. पूण आमच्या भारतांत फकत जुवानच न्हय तर जाण्टे-नेण्टे, दादले-बायलो, शार आनी गांवातले लोक - हांचे सगळ्यां मदीं एका नव्या हावेसाचें रगत घोळटा हें ह्या भ्रश्टाचार विरोधी जनआंदोलनान दाखोवन दिलां.

अर्थांत राज्यकर्ते राजकारणी, मेरेर बशिल्ले टिकाकार, कुचित्री लोक, कांय माध्यमां ह्या आंदोलनाच्या विरोधांत उलयताले, बयरताले. सध्या तांची दांतखिळीच बसल्या खंय. एकाद्रे तांणी उप्रासायिल्ले कांय मुद्दे विचार करपा सारके आसत. पूण अण्णा हजारेन जें करून दाखयलें तें कोणच न्हयकारूंक शकना.

एक मुद्दो खूब जाण मांडटात, तांच्या मनांत लोकशाय राज्यात संसदीय मार्गान आमी आमचे प्रस्न सोडोवंक जाय. अण्णा हजारेन केलो तो खंय एक बळजबरी, ब्लॅकमेल. पूण आड्‌डी मारून मारून लेगीत जर राजकारणी कानार केंस काडटात जाल्यार कितें करप? अश्या वेळार दोनच मार्ग आसतात. एक हिंसक मार्ग आनी दुसरो अहिंसक मार्ग. जर अण्णाजीन अहिंसक मार्ग आपणायलो जाल्यार तांचें चुकलें खंय? तांणी बंदूक वा बॉम्ब हातान घेतिल्लो जाल्यार ह्या टिकाकारांक मानवपाचें?

बरें, अण्णाजीन जो उपास करपाचो थारायलो तो कितें स्वताच्या स्वार्था खातीर? हय, हालीं तेंपार उठसूर लोक उपासाक बसतात. कोण नोकरी मेळना म्हूण, कोण घर ना म्हूण, कोणाचें पेन्शनाचें जावंक ना म्हणून. अण्णा हजारेंचो ह्या उपासा फाटल्यान तसलो कांयच स्वार्थ नाशिल्लो. म्हणून तांणी जेन्ना जनतेक उलो मारलो तेन्ना म्हातारे, कोतारे, भुरगीं -बाळी, सामाजीक बांदिलके कडेन उदासीन तरेन पळोवपी तरणाटी पिळगी - सगळी खडबडून जागी जाली. कारण भ्रश्टाचाराचो प्रस्न हो कोणा एकट्याचो प्रस्न न्हय. भ्रश्टाचाराचो धग सगळ्यांकच लागता. भ्रश्टाचार हो समाजांत खोल खोल रुतला. कारण हो भ्रश्टाचार आमच्या देशांत स्वातंत्र्या पयलीं सावन आसा. फकत आतां ताणें अनामी रूप धारण केलां.

अण्णाजीन तेरा दीस उपास करून राज्यकर्त्यांक हालयलें. सशक्त अशा लोकपाल विधेयका खातीर राजकी सहमती मेळयली. तांच्या ह्या जैताक लाख लाख प्रणाम.

पूण आमी ताचे परस तांचें कवतूक आनीक एक गजाली खातीर करूंक जाय. तांणी उपास सोडटना म्हणलें, आतां आमी फकत अर्दी लडाय जिखल्यात. आमचो लडो चालू दवरूंक जाय. वेंचणुकेच्या वेळार जें धुमशेण चलता ते बदलपा खातीर वेंचणूक वेवस्था बदलपा खातीर आमी वावुरपाक जाय.

तांणी हो जो उलो मारला ताचे विशीं आमी बारकायेन विचार करून आमी कितें कितें केल्यार वेंचणूक प्रक्रिया निर्दोश जातली हाचेर विचार करून उपाय सोदून काडपाक जाय. नाजाल्यार हो उलो अण्णान मारला, बसूं दी तांकां परत उपासाक अशें म्हणून आनी हाताची घडी छातयेर धरून वग्गी रावलीं जाल्यार आमचें आयचें जैत खिणाचे जैत जातलें. आतां आमी अण्णा कडेन पळोवपाचें न्हय. आतां आमी अण्णा वांगडा वचपाचें थारावंक जाय. आतां उपासाचें अस्त्र न्हय मतदानाचें अस्त्र वापरूंक जाय.

उपास सोडटना अण्णान आनीक एक गजाल स्पश्ट केली. ती समजून घेवप गरजेची. तांणी सांगलें, फकत ‘‘हांव अण्णा’’ म्हणून अण्णा सारकी तोपी घालून कोण अण्णा जावंक शकनात. ते खातीर शुद्ध विचार, शुद्ध आचार, निस्वार्थी भावना, त्याग आनी अपमान सहन करपाची शक्त आमचे मदीं आपणावंक जाय. आयज आमी अण्णा आमचें दैवत मानतात. त्या दैवतान सांगिल्ली पंचसुत्री तत्वां आमच्यांनी पाळूंक जातलीं?

भ्रश्टाचाराच्या विरोधांत आनी अण्णाच्या समर्थनाक गोंयांतय गांव-शार, शाळा-कॉलेज, रस्ते-गल्लींनी कसलो ना कसलो वावर चालू आशिल्लो. हांवें ह्या खंयच्याच कार्यावळींनी वांटो घेवंक ना. म्हजे इश्ट-मित्र म्हजेर बेजार जाले, आंग कित्याक मारता काय विचारलें, आंदोलना कडेन सहमत ना काय विचारलें? तांच्या सगळ्या प्रस्नांची म्हजे कडेन जाप नाशिल्ली. कारण म्हज्या मनांतच खूबशे प्रस्न तयार जाल्ले.

आंदोलना कडेन हांव पुरायपणान सहमत आशिल्लें. पूण ह्या आंदोलनांत वांटो घेवंक आयिल्ले वेंचीक लोक स्वता भ्रश्टाचारांत बुडिल्ले! जे भुरगे परिक्षेच्या वेळार कॉपी मारप हो आपलो जल्मसिद्ध हक्क म्हूण समजतात ते तरणाटे मोर्च्यात दिसताले, कांय जाण फकत चलयांची फकांडां मारपाक येताले, कांय जाण पेपर-टी.वी चेर येवचें म्हणून येताले. कांय जाण आपल्या ‘‘राजकी’’ बॉसाची हेरगिरी करूंक येताले. तांकां पळोवन कितलेशेच लोक उक्तेपणीं ‘त्या’ लोकां वांगडा आंदोलनांत वांटेकार जावंक कांचवेताले.

हे आंदोलन बरें आसा, पूण असल्या लोकां खातीर हें आंदोलन बदनामजातलें काय अशें दिसतालें. पूण ना. सर्वज्ञानी अण्णाजीन पंचसुत्री तत्वां जाहीर केलीं आनी मनाक एक थाकाय दिसली. हय, हें आंदोलन आतां आमी आनीक मजबूत आनी बळकट करूंक शकतलीं. हें आंदोलन आतां नेटान फुडें वतलेंच. म्हाका एके बारा वर्सांचें चलयेन विचारलें, शुद्ध विचार आनी शुद्ध आचार म्हणल्यार कितें? फट उलोवप ना, प्रामाणीक रावप, इतलेंच मगे?

हांव चिंतूंक पडलें. शुद्ध विचार आनी शुद्ध आचार म्हणल्यार कितें?

शिक्षकांनी विद्यार्थ्यांक गृहपाठ दिलो जाल्यार आपल्या भुरग्याक बरे गूण मेळचे म्हण पालकच तांचो गृहपाठ आपूण करतात. फोन आयलो जाल्यार भुरग्यांक सांगतात, ‘हांव घरा ना म्हणून सांग हां’. भुरग्यां मुखार सोरो-सिगारेट, पान खातात आनी भुरग्यांक मात सांगतात सोरो-सिगार पान भलायकेचे दुस्मान हां.

सिनेमाची तिकेट मेळना? घेतली तिकेट ब्लॅकान, पॅत्रॉल मेळचें ना? घेतलें पॅत्रॉल ब्लॅकान. ल्हान भुरग्यांक आपले कडेन आपोवंक जाय, दाखयलें ताका चॉकलेटीचें आमीश.

आपली प्रतिश्ठा, पयसो, मान वळख हाच्या नाड्यार रांक तोडून वोर्रान दोतोराक भितर मेळपाक वचपाचो पराक्रमआमी करतात. मुजरत आझिलो, जी. एम. सी. वा हॉस्पिसियोंत वचून पळयात. सकाळच्या पांच -साडेपांचाक सावन जाण्टी नेण्टीं नंबर काडून दोतोराची वाट पळयत बसतात आनी जेन्ना दोतोर येतात तेन्ना भलतेच टॉक.....टॉक... बूट वाजयत तांकां मेळूंक भितर वतात.

वेंचणुकेच्या वेळार उमेदवारा कडल्यान पयशे, वस्तू घेवप वा अदीं मदीं फावोर घेवप. भुरग्यांच्या शिक्षणा खातीर, नोकरे खातीर मंत्री-आमदाराचे पांय चाटप, तांकां पयशे लाटप.

हें सगळें कोण करतात? तुमी आनी आमीच न्हय? हो सगळो प्रकार आसा तो भ्रश्टाचारी वृत्ती दाखयना?

अशें म्हणटकच कांय लोक म्हणटले, तशें जाल्यार आमीय भ्रश्टाचारी तर?

ना, तुमी-आमी एकाद्रे कडक भ्रश्टाचाराचे वळेरेंत पडना आसत, पूण ह्यो असल्यो गजाली तुमी जर करता आसत जाल्यार त्यो बंद करप गरजेचें. वाल्याचो वाल्मिकी जाता जाल्यार आमी-तुमी अण्णा जावपाक आमचे मदीं हे बदल घडोवन हाडचे पडटलेच. नाजाल्यार आमची गत ते दिवले भशेन जातली. सगळ्यांक उजवाड दिवन स्वता भोंवतणी मात काळोख दवरपी.

दुसर्‍यांच्या दोळ्यांतले किसळ काडचेंच पूण स्वताच्या दोळ्यांत मूसळ ना हेंय चाचपून पळोवचें.

पूण अण्णाचे अण्णाशायेन म्हजे मदीं एक आशा जागयल्या. तांणी फकत राजकारण्यांक हालोवंक नात, ताणी जनतेच्या काळजांक हात घाला. तांचें एक जैत जालां. दुसरेंय जातलेंच आनी पंचसुत्री तत्वां ते परत एकदा समाजांत रिगोवपाक येसस्वी जातलेच. आनी आमी-तुमी सगळीं गर्वान म्हणूंक शकतलीं ‘‘हांव अण्णा’’.