गाराणें
(अरब देशांतल्या गोंयकारांचें)
बाप्पा बसला आमगेर आज,
कोणूच नात घरांत.
रांगोळी मात काडून आयलां ,
सोबित अशी दारांत.
सक्काळफूडें न्हावन धुवन,
पुजेक बसयलो.
आरती करून वतली म्हळ्यार,
कळाव जांवक लागलो.
भुरगी म्हजी गेल्यांत शाळेक,
आमी दोगांय कामार.
बंद दारांत बसला बाप्पा,
जायना मूं रागार?
मोदक दवरून आयला,आनीक
चडोंव कसलो भोग?
ना माटोळी, ना देखावो,
ना माराण, ना फोग.
कामार म्हजें लागना मन,
सुटीय मागल्यार मेळना.
करपाचे सगळें करता हांव,
सण कसो मात दिसना.
वर्सयभर तुजे खातीर,
तिश्टत हांव रावता.
मनांतल्यान करता सेवा,
तू नेमान पावता.
पावनाफुडें घरा हांव,
आरती, निवेद्य करतलें
मनांतल्यान तुजेमुखार,
गाराणें हांव घालतले....
'गणपती बाप्पा मोरया,
फुडल्या वर्सा बेगीन येया.
आमी गोंयां नासली जाल्यार मात,
हांगची सुटी पळोवन येया...
शुक्राराकच हांगा येया...
शुक्राराकच हांगा येया...'
Hi Rupali,
i really liked your kavita. Few days back i had the same feeling as I stay in Maldives, i also wanted to go home for Ganesh chaturti but didn't get leave.
Thank You for such lovely thoughts.