जगचें कशें हेची देख दिवपी झुजारी

Email To Friend

• You can send this article as a link to anyone you feel would be keen to read it. Just fill the form below to send it now.
• Your Email: *
• Your Name: *
• Recipient Name: *
• Recipient Email: *
• Subject: *
• Message: I found a very interesting article on GoaNews.com and thought you will definitely like to read it.
• * mandatory fields

मरणाचो फांस घेवन यम दारांत येवन उबें राविल्लो आसतना – राव मात्सो, ह्या दोन-चार ग्रंथांचो अणकार पुराय करतां आनी मागीर येतां. हांव असोंच येयल्यार करतलो कोण हें? – अशें विचारोन मर्णाक लेगीत थारावन दवरपी एक सकारात्मक वृत्तीचो झुजारी म्हूण तेची याद दवरची. आमकांय चार दीस चड जगपाची प्रेरणा मेळटली.

आमी हिंगां एक फावट कॅन्सर जाल्यार पुराय गळसणोन वयतात. पूण पंच्यात्तरी हुपिल्ली एक व्यक्ती तीन तीन फावटीं कॅन्सराचें दुंयेंस आंगार काडटा. दरेके फावटीं वीस-वीस कॅमोथेरेपी. एकेक कॅमोथॅरेपी चार-चार दिसांची. अश्यो वट्ट 60 किमो. आनी तेंचे मजगतीं कितें? अभ्यास, चिंतन आनी लेखन. अखंडपणान...

तेचें नांव सुरेश गुंडू आमोणकार.

84 वर्सांचे पिरायेर सुरेशबाब आमकां सोडून गेल्यात तेन्ना तेंची याद आमी साहित्य अकादमी पुरस्कार जैतवंत, शिक्षक पुरस्कार जैतवंत, पद्मश्री मेळिल्ले गोंयकार, शिक्षणतज्ञ, संशोधक, साहित्यीक, अणकारी अशी काडटलेच. पूण तेच्याकय चड म्हत्वाचें म्हुटल्यार मरणाचो फांस घेवन यम दारांत येवन उबें राविल्लो आसतना – राव मात्सो, ह्या दोन-चार ग्रंथांचो अणकार पुराय करतां आनी मागीर येतां. हांव असोंच येयल्यार करतलो कोण हें? – अशें विचारोन मर्णाक लेगीत थारावन दवरपी एक सकारात्मक वृत्तीचो झुजारी म्हूण तेची याद दवरची. आमकांय  चार दीस चड जगपाची प्रेरणा मेळटली.

भारताचो आदलो संरक्षण मंत्री आनी गोंयचो मुख्यमंत्री मनोहर पर्रीकार तेचे न्यू गोवा हायस्कुलांतलो एक हुशार विद्यार्थी. तो भायर पडलो तेन्ना गोवा365 चेर हांव लायव्ह कार्यावळ करतालों. तेच्या आप्तेश्टांलागीं उलोवन तेच्यो यादी जागयत. थिंगां मुद्दाम सुरेशबाबाक आपयलो. तेणे तेच्यो यादी सांगल्योच. पूण वांगडाच कॅन्सरासारकें दुंयेंस कशें फेस करचें तेंय तो सांगोन गेलो. (ती मुलाखत पळोवच्याक हिंगा क्लिक करात)

मनोहर पर्रीकाराचें काळें-गोरें कितेंय आसों. पूण जे तरेन तो स्वादुपिंडाच्या कॅन्सरालागीं कोमांत वचमेरेन झुजलो ती देख समेस्त गोंयकारांनी घेवची. ‘बी पॉझिटिव्ह’ हो एकूच संदेश समेस्त दुंयेतींक तो दिवन गेलो. तेणे खंय सुरेशबाबाक सांगलेलें – ह्या दुंयेसालागीं झुजतना तूं म्हाजो रोल मॉडेल.

आनी मुलाखतींत उलयतना सुरेशबाबानय एक खूबच म्हत्वाची गजाल सांगलीः कॅन्सराचेर मात कोरोंक जाय जाल्यार सकारात्मक रावप हेंचे तेचेर खरें वखद.

सुरेशबाबाचे पिळगेंतले चडशे सगळेच लोक 80 ते 90 मेरेनचे पिरायेमेरेन सहज जगतात. कांय दुंयेस नासलें तरीय. हांगां तीन-तीन फावटीं कॅन्सर जाता, वांगडा सहचारिणी बायल ना, अशे परिस्थितींत एकटोच रावतलों हो हट्ट धरोन हो मनीस स्वताक अणकाराच्या शब्दजंजाळांत आनी छंदबद्ध साहित्य निर्मणेंत ओंपून घेता. आनी सहजपणान 84 वर्सां जगोन वयता...

हाडाचो शिक्षक तो. वयतना पासोन स्वताचे करणेंतल्यान आमकां खूब कितें शिकोवन गेलो. वर्गांत आनी पाठ्यपुस्तकांनी शिकोंक मेळना असलें जिणेचें शिकोप.

आनी तेच्याकय सासणाच्यो मतींत दवरच्यो अश्यो दोन गजाली समेस्त साहित्यिकांक आनी आमकां सगळ्यांकच सांगोन गेलो.

एक – साहित्य निर्मणी हें निखटें सृजन न्हय वा प्रतिभा न्हय. सृजन, प्रतिभा वा कल्पना हो मातयेंत सांपडलेलो हिरो. तो लोकांमदीं व्हरोंक जाय जाल्यार तेका घासोन पुसोन पैलू पाडोंक जाय. आकार दिवंक जाय. ते खातीर अभ्यास जाय, साधना जाय.

दरेका अध्यात्मीक ग्रंथाचो अणकार करतना तो ती भास शिकतालो. तो धर्म भोगतालो. त्या धर्मीक ग्रंथाचे भाशेचो सभाव समजोन घेतालो. उपरांत कोंकणींत हाडटना तिचोय सभाव हालपाक जायना हेची जतनाय घेतालो. रात-दीस शब्दांनीच घुंवळेत आसतालो. इतलेंच न्हूं तर तेंची छंदबद्धताय काळजांत किणकिणायत न्हिदतालो (काय जागतालो?)

तात्पर्यः साहित्यिकालागीं फकत प्रतिभा आसोन उपकारना. अभ्यास जाय, चिकित्सक वृत्ती जाय, संशोधन जाय, चिंतन जाय, मनन जाय आनी मागीरच काळजांतले उत्फर्के समाजालागीं घेवन वोचोंक जाय. आमचे गोंयचे साहित्यीक ही गजाल समजोन घेनात ही तेची खंतय आसली.

आनी दुसरी गजाल म्हुटल्यार एकटेपणाचेर स्वकर्तुत्वांतल्यान केल्ली मात. आसा ते परिस्थितींत आपूण समाजाक कितें दिवंक शकतां आनी कितें दिवंक शकना हेची जाणवीकाय दवरोन जमता त्या कामांत स्वताक झोकून दिवप. (मनांत आसोन पासोन कोंकणी अकादेमींत मात तो चड कांय करोंक शकलोना हेंच कितें तें दुख्ख. खूब चुकिच्या पावंड्यार तेका ही जबाबदारी दिली.)

पूण म्हुणोन कोंकणी चळवळीक तेचें कांय योगदान ना अशें म्हुणपाचें धाडस मात कोणे करचें न्हूं. तीं बेमानपणां जातलीं. कारण फकत कोंकणी अकादेमीच सगळें कितें करपाक शकता हो गैरसमज गांवां-गावांतल्या आनी शारांतल्या लेगीत कोंकणी संस्थांनी आनी कार्यकर्त्यांनी सिद्ध कोरोन दाखयलां. तेंचें कार्य कोंकणी अकादेमीपरस कितलेशेंच व्हड आसा.

जो खर दुंयेंसावांगडाच स्वताचे जबर इत्साशक्तेलागींय झुजता तेकाच डॉ सुरेश गुंडू आमोणकाराचें दुख्ख समजतलें. कोंकणी अकादमेबीबाबतींत तो हारलो  हें दुबावविरयत. पूण कोंकणी चळवळीक आनी कोंकणी साहित्याक तेणे जें दिलां तें इतिहासांत सासणाचें अमर जावन उरतलें. तेंचे तेचें खरें जैत.

आनी तेच्याकय चड म्हुटल्यार दरेका मनशान सकारात्मक रावन कशें जगचें ही जितीजिवी देख तेच्या जिवितांतल्यान आमकां मेळ्ळ्या. गोंयच्या ह्या पुरसाक आमचें मनाकाळजाथावन नमन!