द वॉल
मनोवचें फेस्त नागड्यांचें आनी काडचें पुरसांव बुरसटिल्ल्या मखमली वृत्ती-प्रवृत्तींचें ह्या मुक्तांगणांत द वॉल
अजुनूय म्हणटात खंय कांय जाण तिका
वणत
चार बांदल्यार संवसार सुरू जाता
आनीक एकलीच आसल्यार
ज्ञानेश्र्वरी
कोण कोणाक चलयत; नेम ना
चार वण्टींमदीं संवसार चलता
आनी तिकाच चलयल्यार
संवसार धांवता, इश्र्वरी चमत्काराफाटल्यान
‘ज्ञान’ थंयच उरता
बुन्यादीच्या फांतरावरी जमनीपोंदां, इनव्हिजिबल
जयजयकार फकत ‘इश्वरा’चो
बामणबुद्दीमदीं आस्पावन घेवन
गिन्यानाक सोंपोवपाचो....
वण्टीक कानय आसतात खंय;
आसतात, खऱ्यांनीच?
कारण हावें आयकलां
वणत खंय कांयच आयकना
अंदल्ले स्वास
घुस्मटिल्ले हावेस
खोटांनी मस्तिल्लो पुरुषार्थ
बलात्काराच्यो किळांच्यो
आनी उशें दामून तडफाडायिल्ल्यो
व्यर्थ धडपडी लेगीत
ना कान
ना नाक
ना दोळे
ना तोंड
मोनी कुड्डी भेड्डी व्यथा!
भायली वणत मात सर्वार्थान सार्वजनीक
फ्रस्ट्रेशन थुकात
डिप्रेशन मुतात
संवसारावेली सगळी तिडक
हागून पसून वचात
येतात इलेसांवां, जात्रा, समारंभ-सुवाळे तेन्ना
लोक विसरत ह्या भंयान
तिचेर येवन जातात विराजमान
सगळ्योच देव-देवता आनी लिडर्स-बिडर्स
आनी याद करून दितात आमकां आमच्या
जोत्या-व्हाणाचे लायकेची
फ्युडल मायंडेड गुलामेची
प्रामाणीक जिणेंतले असहायतेची
आनी आमचे व्हिजनरी गिन्यानाचे सुवातेची
ही वणत भितल्ले वटेन
म्हजो जीव खाता
आनी भायले वटेन करता म्हाका
एक निर्लज्ज कुचकामी जितोजिवो सांगाडो
जात्रेच्या मांडावेलो तो चावयेचो बावलो
टुकुटुकू टुकुटुकू नाचपी खेळपी
तांच्या हातांतलें सलामे-इश्क
खेळणें!
आनी आतां आयल्या एक नवी वणत
द वॉल
म्हज्या तोंडाचें पुस्तक
द फेसबूक
आनी ताचें पानन् पान जगार घालपी
म्हजे खाजगी जिणेचो
सुप्त-गुप्त गुणांचो
भौशीक सुवाळ्यांचो
आंतरीक उमाळ्यांचो
कळवळ्यांचें वळवळ्यांचो
आनी लिपोवन दवरिल्ल्या सुप्त वृत्ती-प्रवृत्तींचो
विण्डो डिस्प्ले करपी
द मॉल!
हांगां भायर-भीतर कांय ना
मांडार येता भार तसो
खेळटात कोण शिगमो
नाचतात कोण जागोर
गायतात कोण रणमालें
कोणाचीं कट्टीं घालून नाटकां
कोणाचीं ‘संवंगां’ जावन कांतरां
कुसळां सोदीत नाच मुसळांचे
बेभान उतरां मोखीत काले चिकलाचे
कार्नावाल, इंत्रुज, धालो, फुगड्यो
सगळेच अवसर एकाच मांडार
कोणेय कोणार निसरचें, घसरचें
कमरेचें सोडून जाय थंय मनसोक्त चडचें
नागड्या-उगड्यांचे जमातींत
मनोवचें फेस्त नागड्यांचें
आनी काडचें पुरसांव
बुरसटिल्ल्या मखमली वृत्ती-प्रवृत्तींचें
ह्या मुक्तांगणांत
द वॉल
हांगांयबी ती तशीच
सगळी हळशीक आंगार घेवन
ना कान
ना नाक
ना दोळे
ना तोंड
कोण आयकतलो तिची
मोनी कुड्डी भेड्डी व्यथा?
काळाप्रमाण कुरपणें
इतलोच कितें तो फरक
काल वणत;
आनी आयज, द वॉल
इज इट अल्टिमेटली डिजनरेटिंग सोसायटी’स
द ग्रेट फॉल?
Blogger's Profile
संदेश प्रभुदेसाय
संदेश प्रभुदेसाय पेशान पत्रकार. पूण मुळांत एक कार्यकर्तो. पत्रकार जायत सावन साहित्य निर्मणी पुरायेन बंद केल्या. ताचे आदीं कवितां वा गितां सारकी साहित्य निर्मणी केल्या. पूण हालींच्या तेंपार फकत वैचारीक लिखाण चड. चुकून केन्नाय हेर साहित्य निर्मणी जाता तितलीच.
Previous Post
» मुक्तमनी वझऱ्यांचें ग्रामीण साहित्य संमेलन
» Literary 'Journalism' of Konkani: Paper to Digital
» सुदीरसुक्त न्हय; वेदनासुक्त
» जितेपणी मरत नाही, तो.... विजय सातपुते
» आपलो
» कविता
खरी गजाल